Geen reis naar Thailand is compleet zonder een bezoek aan een ‘ethisch’ olifantenopvang. Ondanks de uiterlijke schijn zijn veel van de opvangcentra veel minder ethisch dan ze verkondigen. Lees verder over hoe je de echte ethische olifantenopvangcentra in Thailand herkent, de benarde situatie van de Thaise olifant en mijn persoonlijke ervaring in BLES Elephant Sanctuary.
Olifantenopvang in Thailand is een verhit onderwerp geworden. Nu langzaam het besef doordringt dat een ritje op de rug van een olifanten gekoppeld is aan langdurige dierenmishandeling wil plots jan en alleman een “ethical elephant sanctuary” bezoeken. Ethische “opvangcentra” zijn een booming business geworden.
De stijgende vraag naar een olifanten opvang heeft geleid tot een gestage toename van het aanbod, met zogenaamde “ethische” opvangcentra die overal opduiken. De trieste waarheid is dat veel van deze opvangcentra het woord “ethisch” gebruiken en pronken met de vetgedrukte woorden “niet rijden” op hun pamfletten, maar dat de meerderheid van deze opvangcentra in feite verre van ethisch is.
Tijdens mijn verschillende bezoeken aan Thailand heb ik drie olifanten reservaten bezocht. Ze hadden allemaal een iets andere aanpak, maar één ding hadden ze gemeen: de olifanten kwamen op de eerste plaats. De opvangcentra die ik bezocht waren Wildlife Friends Foundation (Zuid-Thailand), Boon Lott Elephant Sanctuary (BLES) bij Sukhothai (Noord-Thailand) en Elephant Valley bij Chiang Rai (Noord-Thailand).
Disclaimer: Deze post bevat affiliate links. Dat betekent dat ik een commissie ontvangen als je iets koopt dat wordt aanbevolen. Dit kost jou uiteraard niets extra maar ondersteunt wel deze blog. Meer info.
Achtergrond informatie olifanten in Thailand
De situatie van de Thaise olifant is allesbehalve zwart-wit. Hoewel het heel verleidelijk is om iedereen te veroordelen die deze majestueuze wezens kwaad wil doen, is het de moeite waard om eerst het volledige plaatje te zien. Niet alle opvangcentra zijn onethisch uit wrok voor de olifanten.
Sommigen doen hun best met de middelen die ze hebben en proberen wanhopig een klein beetje inkomsten te genereren om ervoor te zorgen dat hun olifant genoeg te eten heeft. Dit is meestal het geval bij de kleinere opvangcentra met één of twee olifanten. Let wel, ik keur op geen enkele manier onethische olifanten opvangcentra in Thailand goed.
THAISE OLIFANTEN ZIJN PRIVE EIGENDOM: Volgens de Thaise wet worden Thaise olifanten niet als wilde dieren beschouwd. Tamme Thaise olifanten zijn volgens de wet eigendom van de eigenaar. Daarom staat het weghalen van een olifant bij zijn eigenaar in Thailand gelijk aan stelen.
THAISE OLIFANTEN WAREN EEN DRIJDVEER VAN DE ECONOMIE: Tot het verbod op houtkap in 1989 werden Thaise olifanten veelal gebruikt voor het slepen en stapelen van zware boomstammen. Na het verbod zaten veel gezinnen “opgescheept” met hun olifant(en) en hadden ze geen inkomen om ze te voeden.
OLIFANTEN ETEN ENORM VEEL: Olifanten kunnen dagelijks tussen de 150 en 170 kg vegetatie eten. Ze besteden 16 uur per dag aan eten. Olifanten hebben een grote verscheidenheid aan voedsel nodig om gezond te blijven: Grassen, kleine planten, vruchten, wortels, verschillende boomschorsen en twijgen. Hier hangt dus een stevig prijskaartje aan vast
OLIFANTEN WORDEN ZEER OUD: In het wild kunnen Aziatische olifanten wel 70 jaar oud worden. In gevangenschap is hun levensduur helaas veel korter, gemiddeld tussen de 20 en 40 jaar oud. Tamme olifanten worden in de familie doorgegeven (van ouders op kinderen), net als een geliefd huisdier of eigendom.
HET BEGRIP DIERENWELZIJN IS NIET OVERAL HETZELFDE: We kijken naar dierenwelzijn door onze eigen culturele bril. Wat voor mij absoluut uit den boze is rijden op olifanten) is niet ongehoord in andere delen van de wereld.
Het is wellicht niet oninteressant om te vermelden dat de olifanten die je in opvangcentra in Thailand vindt veleer zijn aangekocht door de centra. Zoals hierboven vermeld heeft dit te maken met de Thaise wetgeving. Helaas betekent dit dat er nu een soort markt is ontstaan voor het verhandelen van olifanten.
De vraag naar baby olifanten blijft gestaag stijgen omdat deze enorm in trek zijn bij nietsvermoedende toeristen. Vermits de meeste olifanten niet in het wild rondlopen betekent dit dat ze olifanten moeten fokken om te kunnen voldoen aan deze vraag. De olifantenopvangcentra die ik bezocht hadden geen kleintjes omwille van deze onethische praktijken. Bezin voor je begint!
Wat houdt een ethisch olifanten opvangcentrum in?
LEES OOK | Wat is ecotoerisme & waarom is het belangrijk?
De dierenorganisatie PETA omschrijft het als volgt: “Echte reservaten kopen, verkopen, verhandelen, fokken, exploiteren of profiteren nooit van olifanten. Ze gebruiken nooit stierenhaken en straffen nooit de olifanten op andere manieren (zelfs niet buiten het zicht van toeristen), en ze dwingen dieren die van nature mensen mijden niet tot nauw contact met hen. “
WATCH, DONT TOUCH: In het kort betekent dit dat het welzijn van de olifant op de eerste plaats komt, niet de ervaring van de bezoeker (of erger nog, de winst). Bezoekers zijn slechts toeschouwers. Je kan het vergelijken met een safari in Afrika waar je vanop een afstand wilde dieren gaat spotten. Hier ga je toch ook niet een leeuw aaien of aapjes wassen? EENTJE IS GEENTJE: Olifanten zijn sociale dieren en daarom zorgt een ethisch verantwoord opvangcentrum ervoor dat de dieren het gezelschap hebben van hun soortgenoten.
NATUURLIJK GEDRAG STIMULEREN: Een ethisch verantwoord opvangcentrum doet er alles aan om menselijke inmenging te vermijden. Het probeert de olifanten net zoveel mogelijk terug te brengen naar hun natuurlijke gedrag in het wild zoals bijvoorbeeld zelf op zoek gaan naar hun eten ipv. Lees meer op de website van PETA.
Hoe weet ik of een olifantenreservaat in Thailand ethisch verantwoord is?
Ethische opvangcentra voor olifanten zullen de bovengenoemde punten strikt naleven. Dat betekent vrijwel geen contact met olifanten, d.w.z. niet baden, niet aanraken, niet berijden, niet naast ze lopen (een olifant is geen huisdier) en geen fotoshoots naast het dier.
Als het olifantenopvangcentrum toevallig jongere olifanten heeft (zoals het geval was bij het Elephant Valley Sanctuary dat ik bezocht in Chiang Rai), maken ze van de gelegenheid gebruik om de olifanten opnieuw de skills aan te leren die ze nodig hebben om in het wild te overleven.
Een concreet voorbeeld is om de olifanten te leren dat voedsel niet van de mens komt en dat ze daar zelf aan kunnen komen door op tocht te gaan in het bos. Ze vermijden zoveel mogelijk menselijk contact met deze jonge olifanten opdat ze als het ware mensenschuw worden. Elephant Valley Sanctuary streeft ernaar om deze jonge olifanten op een dag weer in het wild uit te zetten.
Mijn ervaring in het Boon Lott Elephant Sanctuary (BLES)
Dit artikel is een beschrijving van mijn bezoek aan het Boon Lott Elephant Sanctuary (BLES) in Sukhothai, Noord-Thailand. BLES wordt gerund door een lieve Engelse vrouw, Katherine Connor, die het haar levensmissie heeft gemaakt om oudere Thaise olifanten een vredige omgeving te bieden.
Ik heb 5 heerlijke dagen doorgebracht met het opruimen van olifantenpoep, het kappen van bananenbomen en wandelingen in de natuur om de olifanten van een afstandje te kunnen zien.
Vandaag de dag biedt BLES onderdak aan 12 olifanten, 2 apen, veel katten en honden en zelfs een krokodil die liefkozend Jerry wordt genoemd. De dieren zijn vaak emotioneel en lichamelijk mishandeld. In dit artikel staan de Thaise olifanten centraal, maar kijk onderaan het artikel voor meer informatie over het katten- en hondenopvangcentrum BLES.
HELAAS PINDAKAAS | Helaas had ik geen camera bij me om de magie van BLES te documenteren. Daarom zijn de gebruikte foto’s gemaakt met mijn (zeer oude) telefoon camera en zijn ze een beetje korrelig.
De eerste ochtend werden mijn 5 mede vrijwilligers en ik getrakteerd op een waar veganistisch ontbijtfestijn. Terwijl we ons tegoed deden aan pannenkoeken en vers fruit, klonk er plotseling een gerommel. Ik draaide me om en zag tot mijn verbazing drie grote olifanten uitdagend onze kant op wandelen.
Dit zijn Lotus, Wassana en Pang Dow, oftewel de “gossip girls” zoals ze hier beter bekend zijn. Tijdens het hele ontbijt konden we de dames horen trompetteren, rommelen en piepen. Ook zij ontbijten, met knapperige bananenbladeren. Het lijkt erop dat ze veel te vertellen hebben en hun naam eer aan doen. Nog nooit in mijn leven heb ik olifanten zulke geluiden horen maken.
De huisregels van BLES zijn heel duidelijk: de olifanten niet aanraken tenzij ze menselijke interactie zoeken. Met dit in gedachten voelde ik me een beetje ongemakkelijk toen Lotus besloot haar slurf op de zijkant van onze ontbijt hut te leggen. Is dit een verzoek om menselijke interactie?
Na een knikje van Katherine leunde ik voorover om de slurf van Lotus aan te raken. Haar slurf was leerachtig met een paar haren die er links en rechts uitsteken. De slurf belandde al snel op mijn gezicht en haar, want Lotus was net zo nieuwsgierig als ik. Was me dat even schrikken seg.
De slurf ging al snel van mijn gezicht richting mijn ontbijt. Lotus bleek een ware opportunist te zijn. Terwijl Katherine Lotus zachtjes van het eten wegduwden maakte Wassana van het moment gebruik om geniepig de laatste paar bananen van de tafel te stelen. Hier was duidelijk sprake van teamwork!
Na het ontbijt maken vrijwilligers, Katherine en de bende honden gewoonlijk een wandeling over het domein 700 ha. Op de eerste dag maakten we kennis met de vrouwelijke olifanten, Pang Noi en Pang Suai, en de knappe stier Mr. Moo, die toevallig aan het knabbelen was op wat heerlijk groen in het bos. In de verte hoorden we de “gossip girls”.
Tussen de bomen zagen we kleurrijke hangmatten en mensen die aan het relaxen waren. Bij nader inzien waren het de Mahouts (olifantenverzorgers). Elke olifant heeft een toegewijde Mahout die in zijn hangmat in de buurt hangt. Het mooie is dat deze Mahouts hier niet zijn om de olifanten in toom te houden, maar eerder om een oogje in het zeil te houden. Ze gebruiken hier geen haken maar wederzijds respect en liefde.
We liepen terug naar de ontbijt hut, waar we toevallig ook lunchten. Terwijl we lunchen, loopt Wassana richting de hut en draait doodleuk de kraan naast de hut open. Het duurde niet lang voordat het water overal heen gutste. Haar Mahout, Phi Loy, staat vlakbij en grijnst van oor tot oor en haalt zijn schouders op. Dit is een bekend tafereel in het huishouden van Bles.
In een beweging die me erg aan mijn ouders doet denken, veegde Phi Loy nauwgezet het gruis en vuil rond Wassana’s ogen en romp weg. Later tijdens mijn verblijf zag ik Phi Loy en Wassana een spelletje verstoppertje spelen tijdens hun ochtendwandeling. Phi Loy loopt weg en verstopt zich achter een boom, een paar seconden later komt Wassana aanwandelen op zoek naar haar maatje.
BLES is de meest magische plek op aarde. Een plek die is gebouwd op hard werken en een droom om olifanten eindelijk vrij te laten zijn van misbruik en zichzelf te laten zijn. Het is het bewijs dat één persoon een verschil kan maken.
Wat mag je verwachten bij een bezoek aan een ethisch olifantenopvangcentrum
Hier ga je geen “insta-worthy” kiekjes kunnen maken en ga je zeker geen olifanten wassen. Het draait hier in de eerste plaats om het welzijn van de dieren. Wat je wel mag verwachten is een warme omgeving, Katherine neemt je als het ware op in haar familie. Concreet betekent dat 3 keer per dag samen (heerlijk vegan) eten, verhalen uitwisselen over een spontaan kampvuur en unieke inzichten in de Noord-Thaise cultuur.
Verder draai je mee in het dagelijkse reilen en zeilen van het opvangcentrum. Concreet betekent dat overdag mee helpen schoonmaken, voedsel aankopen voor de olifanten, helpen bij het verzorgen van de katten, honden en uiteraard de olifanten.
Er is hoop op een betere toekomst voor de Thaise olifanten en dat begint met onze steun aan organisaties als Wildlife Friends Foundation (Zuid-Thailand), Boon Lott Elephant Sanctuary (BLES) bij Sukhothai (Noord-Thailand) en Elephant Valley bij Chiang Rai (Noord-Thailand).
Meer info over ethische opvangcentra voor olifanten in Thailand
Elephant Care Unchained: Een non-profitorganisatie die zich inzet voor het uitbannen van wreedheid en het verbeteren van het welzijn van olifanten in hun thuislanden.
PETA: People for the ethical treatment of animals
Responsible Thailand: Website van de overheid ter bevordering van verantwoord toerisme in Thailand
WWF: “Living with elephants in Thailand” – Winter 2018 Magazine Editie
MEER REISGIDSEN VOOR AZIE
THAILAND: Reisgids voor Ayutthaya Thailand
THAILAND: Reisgids voor Sukhothai Historical Park
Ethische Olifantenopvangcentra in Thailand: Pin
0 reacties